ਜੇਨੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ: ਡਰ ਵਿੱਚ ਨਾ ਜੀਓ, ਪਰ ਸਿਰਫ਼ ਸੁਚੇਤ ਰਹੋ ਅਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਬਿਮਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਹਨ ਤਾਂ ਮਦਦ ਲੈਣ ਤੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਝਿਜਕੋ ਨਾ।
(ਜੈਨੀਫਰ ਵੇਲਿੰਗਜ਼ ਦੀ ਭੈਣ) ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ
ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਨੋਟ ਕਰੋ: ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਦੁਖਦਾਈ ਵਿਸ਼ੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਪੜ੍ਹਨਾ ਅਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਪਾਠਕ ਵਿਵੇਕ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਦਾ ਵੀਰਵਾਰ 6 ਜੁਲਾਈ 2023 ਨੂੰ ਦਿਹਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਪਲ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਨੇ ਇੱਕ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੁੰਦਰ ਰੂਹ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਨੇ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਮਿਸ਼ਨ ਬਣਾਇਆ।
ਜੈਨੀ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਸਥਾਨਕ ਪੈਂਟੋਜ਼ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੈ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਹਰ ਉਤਪਾਦਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਉਣਾ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਤੱਤ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਲੀਡਜ਼ ਯੂਨੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਡਿਗਰੀ ਲਈ ਇੱਕ ਐਕਟਿੰਗ ਕੋਰਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਜੋੜਾਂ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ, ਇਹ ਅਕਸਰ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ, ਇਸ ਬਿੰਦੂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ ਦਿਨ ਤੁਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ. ਇਸਨੇ ਉਸਦੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ 'ਤੇ ਸੀ, ਅਕਸਰ ਇਹ ਓਨਾ ਹੀ ਬਦਤਰ ਹੁੰਦਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਇਮੇਟਾਇਡ ਗਠੀਏ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ, ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਜਿਸ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਵਜੋਂ ਬਹੁਤਾ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਗਠੀਏ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਸਨ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਲਈ, ਇਹ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਗੱਲ ਸੀ. ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਜੈਨੀ ਅਣਗਿਣਤ ਡਾਕਟਰਾਂ ਦੀਆਂ ਸਰਜਰੀਆਂ ਅਤੇ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਲਈ ਗਈ, ਪਰ ਅਕਸਰ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਲੱਛਣਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਮੂਲ ਕਾਰਨ ਦਾ ਨਹੀਂ। ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਡੇਅਰੀ ਵਰਗੇ ਕੁਝ ਖਾਸ ਭੋਜਨ ਉਸ ਨੂੰ ਭੜਕਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਕਈ ਵਾਰੀ ਉਹ ਦਰਦ ਨਾਲ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠਦੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਵੱਖਰਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਜੈਨੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਣੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਲੜਕਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਹੁਣ 11 ਸਾਲ ਦਾ ਹੈ। ਜੈਨੀ ਲਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲੀ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਦੋਸਤਾਨਾ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਅਜਨਬੀ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਰੱਖਣ ਲਈ ਜਿਸ ਕੋਲ ਹੁਣੇ ਹੀ ਕੁਝ ਭਿਆਨਕ ਖ਼ਬਰਾਂ ਆਈਆਂ ਸਨ।
ਸ਼ੁੱਕਰਵਾਰ 30 ਜੂਨ ਜੈਨੀ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦਿਨ ਵਾਂਗ ਸੀ। ਉਹ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ ਸੀ, ਕੁਝ ਸਥਾਨਕ ਦੁਕਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੀ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਦੇ ਘਰ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ। ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਬਿਮਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਅਤੇ ਲੇਟ ਗਈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆਈ, ਤਾਂ ਉਹ ਬਿਮਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਨੇ ਐਂਬੂਲੈਂਸ ਬੁਲਾਈ। ਇਸ ਮੌਕੇ 'ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ 2 ਘੰਟੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ, ਜੈਨੀ ਢਹਿ ਗਈ।
ਸ਼ਨੀਵਾਰ 1 ਜੁਲਾਈ ਦੇ ਤੜਕੇ, ਮੇਰੇ ਮੰਮੀ ਅਤੇ ਡੈਡੀ ਨੂੰ ਜੈਨੀ ਦੇ ਸਾਥੀ ਦਾ ਫ਼ੋਨ ਆਇਆ ਕਿ ਉਹ ਡਿੱਗ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਲਿਜਾਣਾ ਪਿਆ ਹੈ। ਐਂਬੂਲੈਂਸ ਦੇ ਅਮਲੇ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚਣ ਵਿੱਚ 20 ਮਿੰਟ ਲੱਗੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਦੇ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਸੀ.ਪੀ.ਆਰ. ਐਂਬੂਲੈਂਸ ਦੇ ਅਮਲੇ ਨੇ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਅਤੇ ਸੀਪੀਆਰ ਦੇ ਹੋਰ 20 ਮਿੰਟ ਦਿੱਤੇ, ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਚਾਲੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਏ। ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਲੈ ਗਏ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਦਿਲ ਦਾ ਦੌਰਾ ਪੈ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦਾ ਦੌਰਾ ਪੈ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਨਾੜੀ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਅਪਰੇਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜੈਨੀ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਸਹਾਇਤਾ 'ਤੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੋਮਾ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਤੋਂ ਮੈਂ, ਮੇਰੀਆਂ ਦੋ ਹੋਰ ਭੈਣਾਂ ਅਤੇ ਮੰਮੀ-ਡੈਡੀ ਉਸ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਦੇ ਕੋਲ ਸਨ, ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਹਰ ਦਿਨ ਕੀ ਲਿਆਏਗਾ। ਇਸ ਬਿੰਦੂ 'ਤੇ, ਇਸ ਤੱਥ ਦਾ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਇਮੇਟਾਇਡ ਗਠੀਏ ਸੀ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਲਈ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਜੋ ਵਾਪਰਿਆ ਸੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਕਾਰਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਮੈਥੋਟਰੈਕਸੇਟ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਬਿਮਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਜੈਨੀ ਨੂੰ ਹਾਈ ਬਲੱਡ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਦਵਾਈ 'ਤੇ ਸੀ, ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਨਿਯੁਕਤੀ 'ਤੇ ਕੀਤੀ ਆਖਰੀ ਰੀਡਿੰਗ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ।
ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਉੱਠੀ। ਕੁਝ ਟੈਸਟ ਕਰਵਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਿਆਨਕ ਖ਼ਬਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਦਿਮਾਗ਼ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਸਹਾਇਤਾ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨ ਉਸ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਲੜਕੇ ਸਮੇਤ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਦਿਲ ਦਹਿਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਇਹ ਉਸ ਦੀ ਚੋਣ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲੜਨ ਅਤੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਮਿਲਦੀ। ਜਿਸ ਦਿਨ ਜੈਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਮਰ ਗਿਆ। ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸੁੰਦਰ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਸੀ. ਪਿਛਲੇ ਅਕਤੂਬਰ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ 40 ਸਾਲ ਦੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਉਸ ਕੋਲ ਅਜੇ ਵੀ ਜਿਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੀ ਅਤੇ ਦੇਣ ਲਈ ਪਿਆਰ ਸੀ। ਜੈਨੀ ਇੱਕ ਅੰਗ ਦਾਨੀ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਸਖ਼ਤ ਸਮੇਂ ਕਾਰਨ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ, ਕਿ ਜੇ ਜੈਨੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੇਗੀ। ਮੈਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਨਾਲ, ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ RA ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦੇ ਲਿੰਕ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਜੈਨੀ ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੋਖਮ ਦੇ ਕਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸੀ ਕਿ ਹਾਈ ਬਲੱਡ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਰੀਡਿੰਗ ਵਰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਾਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਸੁਚੇਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਦਦ ਲੈਣ ਤੋਂ ਸੰਕੋਚ ਨਾ ਕਰੋ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕਿਸੇ ਜਾਣਕਾਰ ਨੂੰ RA ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਹੋਰ ਜੋਖਮ ਕਾਰਕਾਂ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਸਮਾਂ ਕੱਢੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਦੱਸੋ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣੂ ਹੋਣ। ਡਰ ਵਿੱਚ ਨਾ ਜੀਓ, ਪਰ ਸਿਰਫ਼ ਸੁਚੇਤ ਰਹੋ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਬਿਮਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਮਦਦ ਲੈਣ ਤੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਸੰਕੋਚ ਨਾ ਕਰੋ।
ਇਹ ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕਾਰਡੀਓਵੈਸਕੁਲਰ ਜੋਖਮਾਂ 'ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕਾਫ਼ੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ RA ਹੈ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਹੋਰ ਸੰਭਾਵੀ ਜੋਖਮ ਕਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਸਾਡੇ 'ਟੌਪ ਹਾਰਟ ਹੈਲਥ ਟਿਪਸ' ਬਲੌਗ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ।
RA ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਅਨੁਭਵ ਦੀ ਆਪਣੀ ਕਹਾਣੀ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ? ਫੇਸਬੁੱਕ , ਟਵਿੱਟਰ , ਇੰਸਟਾਗ੍ਰਾਮ ਰਾਹੀਂ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ 'ਤੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਰਹੋ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਯੂਟਿਊਬ ਚੈਨਲ ।
helpline@nras.org.uk 'ਤੇ ਈਮੇਲ ਰਾਹੀਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ ।