ਆਪਣੇ 20 ਅਤੇ 30 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ RA ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਸਿੱਖਣਾ

ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਜੋਹਾਨ ਹੈ। ਮੈਂ 35 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਫ੍ਰੀਲਾਂਸ ਕਾਸਟਿਊਮ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਅਤੇ ਮੇਕਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਦਸ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ RA ਦੀ ਤਸ਼ਖ਼ੀਸ ਹੋਈ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸਿਰਫ਼ 25 ਸਾਲ ਦਾ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਉਤਰਾਅ-ਚੜ੍ਹਾਅ ਆਏ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੀਵਨਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਖੁਰਾਕ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਮਾਯੋਜਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ - ਪਰ ਮੈਂ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਅਤੇ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹਾਂ। ਹੁਣ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ.  

ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ RA ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਸਹੀ ਸੰਤੁਲਨ ਲੱਭਣਾ ਹੈ: ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਤੁਹਾਡੇ "ਚਮਚਿਆਂ" ਨੂੰ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਵਰਤਣ ਬਾਰੇ ਹੈ (ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ, ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ, "ਸਪੂਨੀ" ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋਣਗੇ!) ਅਤੇ ਸੁਆਰਥੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਨਾ ਡਰੋ। ਕਈ ਵਾਰ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦੇ ਰਹੇ ਹੋ। ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਵੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਹੈ: RA ਇੱਕ ਅਦਿੱਖ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਬਹੁਤ ਗੰਧਲੇ ਅਤੇ ਜਵਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਤਾਂ ਭਰਵੱਟੇ ਅਕਸਰ ਸਵਾਲੀਆ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉੱਠ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਸੱਦੇ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾਉਣ, ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਜਾਂ ਪਾਰਟੀ ਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਜਿੰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਦੋਸਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਪੌੜੀਆਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਲਿਫਟ ਲੈਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਸੱਜਾ ਗੋਡਾ ਉੱਪਰ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ (ਜਾਂ ਖੱਬਾ ਗੋਡਾ, ਜਾਂ ਸੱਜਾ ਗਿੱਟਾ, ਜਾਂ ਜੋ ਵੀ ਜੋੜ ਨੇ ਉਸ ਦਿਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੋਗ ਦੇਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ!) ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਅਤ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜੋ RA ਜਾਂ ਪੁਰਾਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਗਿਆਨਤਾ ਸਿਰਫ ਡਰ ਅਤੇ ਗਲਤ ਧਾਰਨਾ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ - ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ।  

RA ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਔਖਾ ਸਮਾਂ 2017 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਆਇਆ। ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਮੈਂ ਮੈਥੋਟਰੈਕਸੇਟ ਲੈਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਕੁਦਰਤੀ ਰਸਤੇ 'ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ। ਮੈਂ ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਠੀਕ ਸੀ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ "ਮਹਿਸੂਸ" ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ, ਅਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਦਿਮਾਗੀ ਧੁੰਦ ਅਤੇ ਠੰਡ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਮੈਂ ਮੈਥੋਟਰੈਕਸੇਟ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਸੀ। ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਲੱਛਣਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਮੈਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰਨਾ ਪਿਆ! ਸੱਟ ਨੂੰ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦਾ ਦੇਹਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਨੂੰ ਜੋੜਿਆ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁਸਤ ਅਤੇ ਉਦਾਸ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਘਰ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਮਾਂ, ਮੇਰੀ ਆਮਦਨੀ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਲਾਭਾਂ 'ਤੇ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਠੋਰਤਾ ਅਤੇ ਦਰਦ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਪੀੜਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਾਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋ-ਕੋਡਾਮੋਲ ਅਤੇ ਆਈਬਿਊਪਰੋਫੇਨ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਖੁਰਾਕਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਂਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ, ਮੈਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਦਵਾਈ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਥੋਟਰੈਕਸੇਟ ਦੇ ਟੀਕਿਆਂ 'ਤੇ, ਹਾਈਡ੍ਰੋਕਸਾਈਕਲੋਰੋਕਿਨ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਉਪਚਾਰਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਈਚਿਨੇਸੀਆ ਅਤੇ ਮਲਟੀਵਿਟਾਮਿਨ ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਦੇ ਸੁਮੇਲ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਸਰਗਰਮ ਹਾਂ, ਸਖ਼ਤ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਲਗਭਗ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਪਕੜ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਈ ਹੈ, ਸਵੇਰ ਦੀ ਕਠੋਰਤਾ ਅਮਲੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਭੜਕਣਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਤੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਸੌਖਾ ਹੈ।   

ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਤਬਦੀਲੀ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਮਦਦ ਮੰਗਣਾ ਠੀਕ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਦਰਦ, ਸੋਜ ਅਤੇ ਉਦਾਸੀ ਵਰਗੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨਯੋਗ ਲੱਛਣਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਕਸਰਤ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਵਿਰੋਧੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਦਰਦ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਊਰਜਾਵਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜਲੂਣ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋੜਾਂ ਨੂੰ ਲੁਬਰੀਕੇਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਨਿਯਮਤ ਧਿਆਨ ਅਭਿਆਸ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਵੀ ਅਚੰਭੇ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨੇ ਮਾਨਸਿਕ ਚਿੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਹੁਣ ਦੂਜਾ ਸੁਭਾਅ ਹੈ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੀ ਡੇਨੇਰੀਸ-ਕਿਸਮ ਦੀ ਯੋਧਾ ਰਾਣੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਪਾਂਡੋਰਾ ਆਖਦੀ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਤੀਬਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਲੜਾਈ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ - ਅਤੇ ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਿੱਤਦਾ ਹਾਂ, ਬੇਸ਼ੱਕ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਨਹੀਂ, ਕੁਝ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਕੋਇਰ (ਲੰਡਨ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਗੋਸਪਲ ਕੋਇਰ) ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ ਮੈਨੂੰ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਠੀਕ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਿਲਕੁਲ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੀ।   

ਇੱਕ ਗੱਲ ਜੋ ਮੈਂ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ RA ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਲਚਕੀਲੇ ਯੋਧੇ ਵਿੱਚ ਢਾਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਲਈ ਬਹੁਤ ਉੱਚੀ ਥ੍ਰੈਸ਼ਹੋਲਡ ਹੈ, ਅਤੇ "b..ll..it" ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਹੈ (ਮੇਰੀ ਫ੍ਰੈਂਚ ਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਨਾ!) ਇੱਕ ਸਿਹਤਮੰਦ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਲੰਡਨ ਵਰਗੇ ਭੀੜ-ਭੜੱਕੇ ਵਾਲੇ, ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਵਾਲੇ, ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਿਤ ਅਤੇ ਭੀੜ-ਭੜੱਕੇ ਵਾਲੇ ਮਹਾਂਨਗਰ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਨੈਵੀਗੇਟ ਕਰਨਾ ਕਾਫ਼ੀ ਔਖਾ ਹੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰ (ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਸੁੰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ) ਦਰਦ, ਦਵਾਈਆਂ ਦੇ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨਾਲ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਮਲਟੀਪਲ ਭੋਜਨ ਅਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ, ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਪੁਰਾਣੀ ਥਕਾਵਟ ਦੇ ਨਾਲ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ!  

https://johannebertaux.wixsite.com/jbscostume  'ਤੇ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੋ

http://internationalgospelchoir.uk/  'ਤੇ ਉਸ ਕੋਇਰ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਸਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ।